Tytuł pozycji:
The landscape in times of populism and post-truth
The fascination with the landscape - which has led to the emergence of the art of the creation and protection of beauty in human surroundings - as a profession - has always been the domain of the elite. When a society follows the ideas of the elite, the level of culture rises, whilst when it is the other way around, when the elite follows the voice of the people – culture undergoes a regression. That which has been happening in Poland for the past 20 years can, without a doubt, be called a pauperisation of planning. The awareness of the essence of planning - of the fact tha a good plan should offer something more than the satisfying of the expectations of its future users, is disappearing in a populist atmosphere. This is the innovative value of plans and the essence of the progress of civilisation. This has been happenning for a very long time in those countries to whose standard of living we aspire to. The Landscape Architecture Forum has been an occasion to exchange thoughts for 20 years.Today we should return o the topic from which we started - to didactics! In order so that we can, through its earnestness, increase the level of social capial without surrendering to the deviation of the “threat of the forest within the forest” - no matter if this or that minister would compliment us for it. The duty of a university - one that has remained unchanged since the time of Plato’s Academy - is preparing young people to become a part of the elite - capable of searching for truth and of the creation and spreading of higher values based on truth. The functioning of the elite - and as such, a minority within the majority - is difficult in a democracy. However, this does not justify helplessness and idleness. In the field of didactics we have it easier - we can do what we want without paying attention to public opinion polls. Thus: Let us do our thing! Let us educate the elite!
Fascynacja krajobrazem, która doprowadziła z końcem XIX w. do wyodrębnienia sztuki tworzenia i ochrony piękna w otoczeniu człowieka jako zawodu, zawsze była udziałem elit. Gdy społeczeństwo podąża za upodobaniami elit, poziom kultury podnosi się, natomiast gdy jest odwrotnie i elity kierują się głosem ludu - w kulturze pojawia się regres. To co dzieje się w Polsce od 20 lat bez wątpienia można nazwać pauperyzacją planowania. W populistycznej atmosferze znika świadomość istoty planowania, tego mianowicie że dobry plan powinien oferować coś więcej niż oczekują jego przyszli użytkownicy. W tym tkwi innowacyjny walor planu i sedno postępu cywilizacyjnego. Tak od dawna działo się i nadal dzieje się w krajach, którym zazdrościmy standardu życia. Forum Architektury Krajobrazu od 20 lat jest okazją do wymiany myśli. Dziś należy wrócić do tematu, od którego zaczynaliśmy - do dydaktyki! Aby poprzez jej rzetelność podnosić poziom kapitału społecznego, nie ulegając dewiacji o „szkodliwości puszczy w puszczy”, choćby ten czy inny minister nas za to głaskał. Obowiązkiem wyższej uczelni - niezmiennym od czasów Akademii Platońskiej - jest przygotowanie młodych ludzi do tego, aby stali się elitą zdolną do poszukiwania prawdy oraz do tworzenia i krzewienia wysokich wartości na podstawie prawdy. Funkcjonowanie elit, a więc mniejszości wśród większości, jest w demokracji trudne. Ale to nie usprawiedliwia bezradności i bezczynności. Na polu dydaktyki mamy łatwiej, możemy robić swoje, nie zwracając uwagi na sondażowe słupki. Zatem: Róbmy swoje! Kształćmy elity!
Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).
