Indicator assessment of selected public transport interchanges in Krakow

Interchanges are key elements of the public transport system. Carefully planned and appropriately executed interchanges facilitate integration between different modes of public transport, allow passengers to shorten journey duration and reduce effort required to change the means of transport. The AMPTI method for the assessment of public transport interchanges has been used in the article to evaluate two important interchanges in Krakow: Rondo Mogilskie and Rondo Grzegorzeckie. The advantages of this method include a comprehensive analysis of many aspects of the accessibility of the interchange for passengers: from the distance to go between tram/bus stops within the interchange through the quality of the infrastructure maintenance of stops and footpaths, availability and comprehensiveness of information for passengers and personal safety and the safety of traffic as well as additional stop facilities, and, also the qualitative dimensions of these indicators. As a result, AMPTI indicators can be used to assess not only existing interchanges but those being planned, as well. The assessment shows that the level of spatial integration and the level of traffic safety for Rondo Mogilskie are greater than for Rondo Grzegorzeckie interchange. The basic infrastructure and equipment of both interchanges meet the technical and quality requirements. However, the marking of paths (branching footpaths and stairs) and the use of tactile markings for warning visually impaired or elderly people are insufficient.

---

Węzły przesiadkowe są istotnym elementem systemu publicznego transportu zbiorowego. Dobrze zaplanowane i staranne wykonane węzły ułatwiają integrację pomiędzy różnymi środkami transportu, pozwalają pasażerom skrócić czas podróży i zmniejszyć wysiłek potrzebny na zmianę środka transportu. W artykule wykorzystano metodę oceny węzłów przesiadkowych AMPTI do oceny dwu ważnych węzłów przesiadkowych w Krakowie: Rondo Mogilskie i Rondo Grzegórzeckie. Zaletą tej metody jest z jednej strony kompleksowa analiza wielu aspektów dostępności węzła dla pasażerów: od odległości przejść pomiędzy przystankami komunikacyjnymi węzła, poprzez jakość wykonania i utrzymania infrastruktury przystanków i przejść, dostępność i kompleksowość informacji dla pasażerów oraz bezpieczeństwo osobiste i bezpieczeństwo w ruchu, a także wyposażenie dodatkowe przystanków, a z drugiej ilościowy wymiar tych wskaźników. Dzięki temu można je stosować do oceny węzłów istniejących i projektowanych. Przeprowadzona ocena pokazuje, że zwartość węzła oraz poziom bezpieczeństwa w ruchu dla Rondo Mogilskiego są większe niż węzła Rondo Grzegórzeckie. Podstawowa infrastruktury i wyposażenie obu węzłów spełniają wymagania jakościowe i techniczne. Występują jednak braki w oznakowaniu elementów przejść (rozgałęzienia chodników i schody) oraz w stosowaniu ostrzegawczych wypustek dla osób niepełnosprawnych i starszych.