Metody spowalniania rozwoju krótkowzroczności u dzieci – przegląd literatury

Krótkowzroczność już od wielu lat jest problemem cywilizacyjnym. Problemem na tyle dużym, że coraz częściej określanym mianem epidemii, a nawet pandemii. Według szacunkowych danych publikowanych jeszcze przed pandemią COVID-19, w roku 2020 blisko 34% populacji świata miała borykać się z krótkowzrocznością, a do 2050 problem ten ma dotknąć blisko 50% ludzkości [1]. Biorąc pod uwagę obostrzenia wprowadzane od marca 2020 roku, które przyczyniły się do zwiększenia liczby godzin spędzanych przez dzieci na pracy wzrokowej w bliskich odległościach oraz ograniczenia czasu spędzanego na zewnątrz (na aktywnościach obejmujących zadania w dali), można spodziewać się, że nastąpi to o wiele szybciej.