Modelowanie (dys)komfortu w domach inteligentnych

Niniejszy artykuł został poświęcony zagadnieniu zapewnienia komfortu za pomocą wszechobecnych urządzeń elektronicznych – Internetu Rzeczy. Punktem wyjścia jest analiza potrzeb człowieka, na podstawie piramidy potrzeb Abrahama Masłowa, oraz przyporządkowanie procesu zaspokojenia tych potrzeb do konkretnych urządzeń automatyki. Następnie pokazano sposób modelowania komfortu w przeliczeniu na wartości liczbowe, w podziale na odczucie zadowolenia oraz spełnienie wymagań. Wskazano także, jak uwzględnić kontekst przy modelowaniu komfortu, oraz jak negocjować parametry komfortu dla grupy ludzi znajdujących się w tym samym miejscu i czasie. Pokazano też podstawowe trendy w wykorzystaniu komfortu do spełniania potrzeb użytkowników w „inteligentnym” domu i miejscu pracy oraz w miejscu publicznym (szpital, muzeum, dworzec itp.). Artykuł jest spojrzeniem na zapewnienie komfortu z technicznego, a nie społecznego lub psychologicznego punktu widzenia. Nie odpowiadamy na pytanie „czy warto”, ale na pytania „czy jest to możliwe” i „jak można to zrobić”. W analizie koncentrujemy się na tych potrzebach, które mogą być zaspokajane za pomocą systemów komputerowych, czyli bez bezpośredniego udziału innych ludzi.