Ambliopia - czym jest oraz przegląd najnowszych wytycznych w postępowaniu z pacjentem niedowidzącym

Ambliopia, czyli inaczej niedowidzenie, jest często spotykaną dolegliwością w gabinecie terapii widzenia. Diagnozowana jest m.in. na podstawie oceny poziomu ostrości wzroku. Badanie wykonuje się dla każdego oka z osobna przy zastosowaniu odpowiednio dobranej korekcji. Najczęstszą przyczyną niedowidzenia są różnego rodzaju nieskorygowane wady refrakcji oraz zez, poza tym ambliopia może być wynikiem deprywacji wzrokowej lub powstać wtórnie po przeprowadzonej terapii widzenia [1,2,3]. Występowanie niedowidzenia szacuje się na około od 2% do 4% u dzieci do ukończenia 15. roku życia. Na częstość występowania ambliopii w populacji istotny wpływ ma fakt, czy u chorych podejmowane były wcześniej jakiekolwiek działania mające na celu zapobieganie oraz leczenie tej dolegliwości. Uważa się, że szanse na całkowite wyleczenie niedowidzenia maleją wraz z wiekiem pacjenta. Dawniej sądzono, że aby leczenie było skuteczne, najlepiej rozpocząć je jak najwcześniej, ale najpóźniej do 7. roku życia, natomiast najnowsze doniesienia są takie, że niedowidzenie można z powodzeniem leczyć u starszych dzieci oraz dorosłych [1,3].

---

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).