Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Formation of physical interactions in polymer-steel friction pairs

Tytuł:
Formation of physical interactions in polymer-steel friction pairs
Autorzy:
Przepiórka, J.
Szczerek, M.
Data publikacji:
2016
Słowa kluczowe:
friction coefficient
polyethylene
steel
współczynnik tarcia
polietylen
stal
Język:
angielski
Dostawca treści:
BazTech
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie  Pełny tekst  Link otwiera się w nowym oknie
This article presents the results of tribological studies of metal-polymer pairs by taking into account a wide range of the externally applied parameters of friction pairs (pressure, rubbing speed), reaching the limits of polymer flow. Adhesion is the dominant mechanism of the wear of polymer-steel friction pairs; it triggers off the transfer of the polymer onto the metal as a result of local joining between the chains of hydrocarbons and the active centres located on the surface of the steel element. The main reason for this phenomenon is the high oxidation susceptibility of the metal element and, as a result, a tendency for oxide formation on its surface. This is a spontaneous phenomenon that is taking place in a short time, and the degree of over-reaction depends on the duration of exposure, humidity, temperature, the presence of impurities on the surface of the metal element, and many other factors. Therefore, limiting the formation of oxides on the surface of the metal element is a key issue related to enhancing the resistance of a polymer-metal friction pair resistance to adhesive wear.
W artykule przedstawiono wyniki badań tribologicznych skojarzeń materiałowych stal-polimer, uwzględniając szeroki zakres wymuszeń parametrów badań węzła tarcia (naciski powierzchniowe, prędkość poślizgu), dochodząc do granic płynięcia polimeru. Dominującym mechanizmem zużywania polimerowo-metalowych węzłów tarcia jest adhezja powodująca przenoszenie polimeru na metal na skutek powstawania lokalnych szczepień pomiędzy łańcuchami węglowodorów a aktywnymi centrami zlokalizowanymi na powierzchni elementu metalowego. Głównym powodem występowania tego zjawiska jest duża skłonność elementu metalowego do utleniania się, a w konsekwencji do powstawania na jego powierzchni tlenków żelaza. Jest to zjawisko występujące samorzutnie w bardzo krótkim czasie a stopień przereagowania uzależniony jest od czasu ekspozycji, wilgotności, temperatury, obecności na powierzchni elementu metalowego zanieczyszczeń i wielu innych czynników.
Opracowanie ze środków MNiSW w ramach umowy 812/P-DUN/2016 na działalność upowszechniającą naukę.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies