Krajobraz drogi. Kształtowanie krajobrazu widzianego z drogi

Droga przebiegająca przez krajobraz jest fragmentem większej całości, sieci dróg będących reliefem wędrówek człowieka po ziemi. Otoczenie drogi staje się opowieścią o krainie, którą przemierzamy. Opowieść ta może być chaotyczna jak program telewizyjny albo uporządkowana jak układ dramatu, może przedstawić ją od najlepszej strony albo wydobyć jej najgorsze cechy. Może naznaczyć ją ładem konsekwentnie następujących przestrzeni albo chaosem zaniechania. Klucz tkwi w wykorzystaniu zasobów krajobrazowych i wprowadzeniu ich w świadomy sposób w przestrzeń drogi. Projektowanie nowych dróg wymaga odpowiedniego wpisania drogi w zastane warunki krajobrazowe. Natomiast w odniesieniu do istniejących już tras wymagana jest ciągła pielęgnacja otoczenia dróg, tak aby ich walory przestrzenne przetrwały, a w miarę możliwości były sukcesywnie udoskonalane. Działania te muszą być zakrojone na skalę przekraczającą szerokość pasa drogi w liniach rozgraniczających. Powinny one stać się przedmiotem planowania przestrzennego i planów ochrony, tak by widok z drogi był formą przestrzenną, komponowaną w rzeczywistym zakresie jego ekspozycji.