Nowe role bojowe sił powietrznych

Tradycyjne role sił powietrznych w walce zbrojnej polegają na opanowaniu przestrzeni powietrznej i utrzymaniu przewagi w powietrzu, w celu stworzenia dogodnych warunków do wsparcia i pomyślnego prowadzenia operacji lądowych i morskich. Obecnie siły powietrzne przejmują niekiedy rolę dominata (komponentu wspieranego) i wówczas operacje połączone prowadzone są sposobem dominacji z powietrza. Pozwala to, zwłaszcza w konfliktach asymetrycznych, uzyskiwać cele militarne i polityczne bez dokonywania inwazji lądowej i morskiej. Są to nowe zjawiska w sztuce wojennej, które w artykule autor próbuje opisać, nazwać i usystematyzować. Aby prowadzenie wojny sposobem dominacji z powietrza było możliwe, siły powietrzne muszą mieć absolutną swobodę wykorzystywania przestrzeni powietrznej. Dotychczasowa terminologia dotycząca dominowania (przewagi/panowania) w przestrzeni powietrznej nie przewiduje takiej sytuacji. W artykule autor poddaje krytycznej ocenie poglądy w tym zakresie, jakie obowiązywały w NATO i Układzie Warszawskim oraz obowiązują nadal w Siłach Powietrznych USA, NATO i Federacji Rosyjskiej oraz proponuje się nową systematykę terminologii dotyczącej dominowania w przestrzeni powietrznej.

---

Traditional roles of air force in the combat mean taking control and then maintaining air supremacy in order to create favourable conditions to support and successfully conduct land and sea operations. Nowadays, air force sometimes assumes the dominant role (a supported component) and then joint operations are conducted by using air superiority. This allows, especially in asymmetrical conflicts, to achieve military as well as political objectives, without either sea or land invasion. The article contains the attempt to describe, name and systematize these new phenomena in the art of war. In order to make waging war by means of air supremacy possible, air force must have absolute freedom in using airspace. Terminology referring to superiority in the airspace which has been used so far, does not pertain to sucha situation. In the article, the views in this respect which used to be accepted in NATO and the Warsaw Pact and which are still valid in the air forces of the USA, NATO and Russian Federation are the subect of critical evaluation; moreover, the new taxonomy of the terminology pertaining to the supremacy in the airspace has been suggested.