Wykup mieszkań budowanych przez TBS

Housing Associations were supposed to be one of the most important instrument of state’s dwelling policy in relation to providing newly built tenancies. The state’s aid in area of infrastructure sector has been especially seen as the National Housing Fund has been founded in 1995 in order to facilitate granting credits on preferential terms. The liquidation of the fund and the lack of adequate financial means as well as existing legal limitations such as the upper limit of the participation contribution not exceeding 30% of the dwelling’s value and non-assignability of the dwellings had to bring on the reform of the system. The analysis discusses the issues presenting main questions and points new risks resulting from the changes in legislation.

Towarzystwa Budownictwa Społecznego miały być jednym z istotniejszych instrumentów polityki mieszkaniowej państwa w zakresie budowania mieszkań pod wynajem. Pomoc państwa w tym sektorze infrastruktury była szczególnie widoczna poprzez utworzenie w 1995 r. Krajowego Funduszu Mieszkaniowego, poprzez który państwo udzielało kredytów na preferencyjnych warunkach. Likwidacja tego funduszu oraz brak odpowiednich środków finansowych przy jednocześnie istniejących ograniczeniach ustawowych w postaci górnej granicy wkładu partycypacyjnego na wysokości 30% wartości lokalu i niezbywalności mieszkań sprawiło, że coraz bardziej pożądana była reforma mieszkaniowa. Niniejsze opracowanie omawia kwestie budzące dotychczas największe wątpliwości i wskazuje na nowe zagrożenia wynikające z nowelizacji ustawy.