KOBIECOŚĆ, MĘSKOŚĆ I EMOCJONALNOŚĆ – WĄTKI REDEFINICJI

W tekście, który jest tylko zasygnalizowaniem problemu, zostaje podjęta refleksja nad wzajemnym uprawomocnianiem się stereotypów kobiecości, męskości i emocjonalności. Mimo że nauka tłumaczy różnice w emocjonalności czynnikami indywidualnymi i kontekstem społeczno-kulturowym, a poprawność polityczna zakazuje wszelkich form dyskryminacji, to jednak emocjonalność nadal jest jednym z głównych wyznaczników utrzymywania (wprawdzie podlegającego negocjacji) nadal niższego statusu społecznego i zawodowego kobiet. Postawiona i dyskutowana jest teza, iż̇ w przestrzeni publicznej panuje retoryka równości, a codzienność jest praktyką dyskryminacyjną. Dotyczy to zarówno sfery domu, jak i nieformalnych aspektów pracy zawodowej. Sytuacja ta generuje obszary napięć wymagających wzmożonej pracy emocjonalnej.

In the text, which only aims at signalling the problem, the reciprocal validation of gender stereotypes and emotionality is considered. Although science explains differences in emotionality with individual factors and socio- cultural background, and political correctness forbids all forms of discrimination, then emotionality is still one of the main determinants of maintaining, although negotiable, but still lower social and professional status of women. The thesis is put forward and discussed that while there is the equality rhetoric in public space, everyday life is a discriminatory practice. This applies both to the home environment and work. This situation generates areas of tension that require increased emotional work, for example balancing work and home engagement.