Marzenia osób z umiarkowaną niepełnosprawnością intelektualną

Marzenia określane jako forma aktywności umysłowej, której przedmiotem jest zaspokojenie pragnień, dążeń, zamierzeń dotyczących własnego życia, są syntetycznym odzwierciedleniem przeszłości, teraźniejszości i wizji przyszłości istoty ludzkiej. Ich badanie ma wymiar poznawczy, etyczny i praktyczny. Dostarcza wiedzy o wnętrzu człowieka, o jakości jego doświadczeń i skojarzonych z nimi przeżyć. Analizowanie marzeń osób z głębszą niepełnosprawnością umysłową wyraża szacunek dla ich człowieczeństwa. Efekty działań eksploracyjnych związanych z poznawaniem marzeń wzmiankowanej grupy mogą być predykatorem dla konstruowania rozwiązań praktycznych związanych z podwyższaniem jakości jej życia. W opracowaniu przedstawiono informacje dotyczące marzeń kobiet z umiarkowaną postacią niepełnosprawności intelektualnej. Ich marzenia odsyłają do czegoś, co jest poza nimi – do kwestii samooceny, samodzielności, reakcji społecznej na niepełnosprawność i do cech sytuacji życiowej. Pokazują wykluczenie z przywileju dorosłości, jakim jest niezależność. Ukazują silną więź z matką, pragnienie wzbogacenia życia i dążenie do stabilizacji, bycia wśród znanych, bliskich osób. Spostrzeżenia tu poczynione wskazują na potrzebę organizowania instytucji, które w przyszłości zastąpią matczyną opiekę i pozwolą prowadzić możliwie ubogaconą egzystencję.