Blaski i cienie profesjonalizacji pracy socjalnej w Polsce po roku 1990. Głos w dyskusji

W artykule podjęto próbę przedstawienia procesu profesjonalizacji pracy socjalnej w Polsce po 1989 r. Pokazano jego przebieg w ujęciu klasycznego modelu atrybucyjnego oraz w ujęciu koncepcji Abbotta, w której istotą procesu profesjonalizacji jest przede wszystkim funkcjonowanie profesji w złożonym systemie zależności wewnętrznych i zewnętrznych. Analizy wskazują, że proces profesjonalizacji pracy socjalnej w Polsce jest obecnie dalece niekompletny, a dokonujące się i planowane zmiany w systemie pomocy społecznej raczej nie będą sprzyjać jego rozwojowi. Mamy do czynienia ze swoistymi praktykami monopolistycznymi państwa w kształtowaniu instytucjonalnych podstaw pomocy społecznej zgodnie z interesami administracji centralnej, która dąży do przerzucenia odpowiedzialności za realizowane działania na podmioty zewnętrzne, zachowując dla siebie pełne, a nawet zwiększone możliwości wywierania wpływu oraz prowadzenia kontroli. Wpisuje się w to również dokonująca się próba standaryzacji usług socjalnych, będąca w ostatecznym efekcie elementem deprofesjonalizacji pracy socjalnej.