BANK DOBRYCH PRAKTYK, JAKO WARTOŚĆ I MOŻLIWOŚCI OCENY EFEKTYWNOŚCI RZĄDOWEGO PROGRAMU OGRANICZENIA PRZESTĘPCZOŚCI I ASPOŁECZNYCH ZACHOWAŃ „RAZEM BEZPIECZNIEJ”

Artykuł porusza problematykę efektywności, jednego z najdłużej realizowanych programów prewencyjnych, którego pomysłodawcą pozostaje śp. Władysław Stasiak, ówczesny podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i Administracji. Atutem rządowego programu ograniczania przestępczości i aspołecznych zachowań „Razem bezpieczniej” jest wskazanie, iż żadne okoliczności nie mogą znieść z instytucji państwowych odpowiedzialności za realizację zadań wynikających z ich kompetencji określonych w przepisach prawa. Zatem Policja i inne formacje ochrony bezpieczeństwa oraz porządku publicznego nie mogą być zastępowane przez obywateli bądź organizacje społeczne. Zaufanie do Policji i innych formacji musi powodować zwiększenie ich skuteczności a tym samym zapewnić mechanizmy stałej współpracy, administracji rządowej i samorządowej, organizacji społecznych, ludzi zaangażowanych, aby wspólnie kreować bezpieczeństwo1 . W tym przypadku, elementem koniecznym do osiągania założonych celów pozostawał czas jaki został poświęcony temu programowi, a przy właściwej diagnozie zagrożeń i oczekiwań społecznych, obejmował wiele obszarów i był otwarty na wszelkie inicjatywy instytucjonalne i obywatelskie. Tak zbudowane bezpieczeństwo traktowane jest przez społeczeństwo jako dobro wspólne. Wynikające z realizacji przedmiotowego programu, dane zawarte w obrębie statystyk przestępczości oraz zachowań aspołecznych a także obserwacje rzeczywistych działań i ich skutków czy zamierzeń są doświadczeniem, opisującym społeczny wysiłek, na rzecz poprawy bezpieczeństwa.