Czytelnicy tekstów specjalistycznych. Kręgosłup superinteligentnego społeczeństwa

Celem artykułu jest pokazanie, jak ważne jest, aby nie zakładać, że umiejętność czytania pozostaje stabilna po jej nabyciu. Hayashi (2017) podkreśla, że „jeśli nie masz umiejętności czytania i jeśli uczysz się historii, fizyki lub chemii, nie zrozumiesz definicji”, dlatego rozwijanie i monitorowanie umiejętności czytania w szóstej i siódmej klasie jest wymagane w superinteligentnym społeczeństwie. Mówiąc konkretnie, umiejętności czytania muszą być regularnie ćwiczone i wykorzystywane, aby nadążyć za napływem informacji, które czytelnik musi przetworzyć. Jednym z elementów umiejętności czytania jest znajomość słów (zarówno ich formy, jak i znaczenia). Jak ukazuje niniejsze badanie, zdefiniowanie i wyliczenie, z czym się ona wiąże, stanowi poważny problem, nawet dla studentów filologii angielskiej. Z tego powodu języki programowania Web 3.0 są omawiane pod kątem pośredniczenia między dyskursami akademickimi (specjalistycznymi) i popkulturowymi (niespecjalistycznymi), pomagającymi czytelnikowi w dopracowaniu treści tekstu, z którym mają kontakt. Jak pokazują badania, element algorytmiczny sieci semantycznej pomaga w oswajaniu gęstości specjalistycznych tekstów, a ostatecznie może służyć człowiekowi do łączenia danych i faktów w celu stworzenia bazy wiedzy, ponieważ oferuje powszechnie dostępne narzędzia, które pozwalają zauważyć niespójności terminologii dla szerokiego grona czytelników, zarówno specjalistycznych, jak i niespecjalistycznych. Mogą oni zatem użyć odpowiednich umiejętności, mediów i działań, aby wywołać swoją osobistą reakcję na naukę (wyniki badań), która w innym przypadku byłaby nieczytelna ze względu na jej wysoce specjalistyczne słownictwo.