Wczesna edukacja matematyczna w kontekstach narracyjnych i środowisku lokalnym

Artykuł stanowi opis realizacji projektu, który przyjął postać eksperymentu nauczającego. Projekt Myśleć jak architekt miał na celu rozwijanie zdolności przestrzennych, matematycznych i twórczych dzieci, integrację środowiska społecznego: akademickiego, edukacyjnego, rodzinnego i kulturowego oraz promowanie nauki. Jego istotą było zaprojektowanie i przeprowadzenie cyklu dydaktycznego o charakterze matematyczno-twórczym w przestrzeni uniwersytetu oraz w lokalnej przestrzeni kulturowej. Istotą spotkań edukacyjnych były zabawy, zadania, gry i problemy matematyczne, podejmowane i rozwiązywane przez dzieci w aktywnym i twórczym działaniu, również z wykorzystaniem innowacyjnych materiałów dydaktycznych. Program dydaktyczny warsztatu zaprojektowano jako cykl 12 godzin zajęć dydaktycznych, w których pojawiło się celowe wykorzystanie rymowanek, wierszy, bajek i narracji matematycznych. Projekt trwał od listopada 2018 do maja 2019. Beneficjentami projektu były najstarsze przedszkolaki i młodsi uczniowie z klas I–III, w liczbie 9 grup, każdej liczącej po 12 osób. Badanie potwierdziło skuteczność i atrakcyjność integrowania literatury z matematyką i uczenia się matematyki w różnych przestrzeniach. Badania udowodniły, iż strategie kierowania przez nauczyciela zabawą konstrukcyjną z wykorzystaniem narracji są istotnym i skutecznym środkiem wspomagania rozwoju myślenia matematycznego dziecka.