Problemy i radości doświadczane przez matki w wychowaniu i rehabilitacji głuchoniewidomych dzieci

W literaturze poruszającej problematykę funkcjonowania rodziny dziecka z niepełnosprawnością (w tym, w stosunkowo nielicznej literaturze dotyczącej dziecka głuchoniewidomego) często wspomina się o różnych problemach jakie napotykają jego rodzice (w szczególności matki) w związku z jego wychowaniem. Przy czym z reguły nie wspomina się o ewentualnych radościach z tym związanych. W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczących problemów i radości doznawanych przez matki w wychowaniu i rehabilitacji dziecka głuchoniewidomego. Badania zostały przeprowadzone z wykorzystaniem metody sondażu diagnostycznego. Wyniki przeprowadzonych dociekań potwierdziły doniesienia znajdujące się w literaturze poświęconej rodzinie dziecka z niepełnosprawnością, w tym literaturze dotyczącej dziecka z uszkodzeniem wzroku i słuchu, na temat doświadczania przez matki różnych trudności związanych z wychowaniem dziecka i jego rehabilitacją. Jednocześnie potwierdziły znacznie mniej oczywisty, sygnalizowany niezwykle rzadko w literaturze przedmiotu fakt, doświadczania przez matki dziecka z niepełną sprawnością nie tylko problemów, ale również radości wiążących się z jego wychowaniem i rehabilitacją. Ten aspekt badań, stanowi jak się wydaje, swoiste dopełnienie obrazu macierzyństwa wobec dziecka głuchoniewidomego, a tym samym dziecka z niepełnosprawnością.