NABYWANIE DÓBR KULTURY PRZEZ MUZEA

Muzea pozyskując do swoich kolekcji cenne zabytki i dobra kultury chronią je i zachowują dla następnych pokoleń. Powiększenie zbiorów wiąże się z niebezpieczeństwem nabycia obiektu pochodzącego z nielegalnego źródła. Status podmiotu zaufania publicznego powoduje, iż od muzeów oczekuje się podejmowania należytej staranności przy pozyskiwaniu eksponatów. By zminimalizować ryzyko zagrożeń nabycia muzeum powinno podjąć działania mające na celu sprawdzenia przed pozyskaniem obiektu jego pochodzenia i przechowywać dokumentacje związaną z podjętymi czynnościami. Biorąc pod uwagę dobrą praktykę zalecaną przez zapisy kodeksu etyki ICOM, instytucja w dokumentach wewnętrznych powinna opracować procedurę badania nabywanych obiektów. Badanie powinno obejmować dobra kultury zakupywane przez muzeum, jak i nabywane w inny sposób (darowizna, spadek) również w przypadku czasowego przejęcia przez muzeum posiadania obiektu. Absolutnie konieczną praktyką jest sprawdzane wszystkich nabywanych obiektów w głównych bazach danych dóbr kultury utraconych w wyniku przestępstwa. Narzędzia te są ważnym elementem systemu ochrony dziedzictwa Pozwalają również eliminować z legalnego rynku sztuki obiekty pochodzące z przestępstwa i ograniczają możliwość nabycia przez muzeum kradzionego przedmiotu.