Nocny dziennik terenowy. Palermo i słabość antropologa

Słabość antropologa i antropologii, która próbuje wgryźć się w nocną (nie)rzeczywistość. Słabość do życia nocnego, słabość opisu, słabość ogranych kategorii antropologicznych i pojęciowej aparatury w zmaganiu z nocnym doświadczaniem miasta; sytuacjami badawczymi, które generują poznawcze problemy podmiotu. Noc, która pozwala skradać się, chować. Puścić wodze języka, znieść lub brać wszystko w cudzysłów. Na przekór antropologicznej/ naukowej ogładzie. Antropologia pisana czarnym atramentem, nocnym temperamentem. Na wyczerpaniu, w poznawczej słabości, w konfrontacji z siłą języka, pod naporem zmysłów, wrażeń, wątpliwości. Proponuję zakamuflowane refleksyjne spojrzenie na własną próbę badawczej obecności w terenie – nocnym Palermo.

The weakness of an anthropologist and anthropology, both trying to dig into night-time (non)reality. A predilection for night life, the weakness of description, the weakness of worn out anthropological categories and conceptual apparatus tackling night-time experiencing of a town; research situations generating cognitive problems faced by the subject. The night, which makes it possible to skulk and hide oneself. To speak freely and to do away with everything or put it in inverted commas. In spite of anthropological / scientific civility. Anthropology written in black ink, night-time temperament. In a state of exhaustion, cognitive weakness, and confrontation with the power of language, under the pressure of senses, impressions, and doubts. The author of the article proposed a camouflaged, reflective view of his attempt at field studies – in Palermo by night.