Granice Europy w wyobrażeniach i praktykach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego

Autor bada w niniejszym artykule wyobrażenia granic Europy zawarte w praktykach Europejskiej Polityki Sąsiedztwa i Partnerstwa Wschodniego. W nawiązaniu do badań nad granicami oraz zastosowaniem konstruktywizmu w studiach europejskich, autor przekonuje, że owe wyobrażenia i praktyki ujawniają niejednoznaczne rozumienie wyobrażonej przestrzeni Europy i jej granicy między Europą a „nie-Europą” oraz Europą a Europą Wschodnią, bez określenia całkowitego wnętrza i zewnętrza. Nie-Europa oraz Europa Wschodnia są wyobrażane w praktykach i poszczególnych instrumentach polityki sąsiedztwa, jako geograficzna część kontynentu europejskiego lub jako „sąsiad Europy”, ale będącymi zarazem w procesie stawania się bardziej „europejskimi”. Artykuł pokazuje jak instrumenty polityki sąsiedztwa zmieniają rozumienie granic i tożsamości Europy.

This article critically analyses the reconfiguration of imaginaries of Europe’s borders, which is presupposed and practiced within the European Neighbourhood Policy (ENP) and Eastern Partnership (EaP). Referring to borders studies and constructivism in European studies, this article addresses to what degree the political imaginaries of ENP and EaP’s political practices are based on a specific concept of Europe and its boundaries, where Europe's border is being constructed by reproducing the deeply-seated opposition between Europe vs. non-Europe and Europe vs. Eastern Europe. It argues that it blurs the clear-cut divisions of the inside-outside, where the former is designated as being part of Europe by geography or “friend of Europe”, but still in the process of becoming fully “European”. The article studies how the policy instruments and ENP and EaP’s concepts of “neighbourhood” and “partnership” reframe the understanding of Europe’s borders and identity.