Podmiotowość romantyczna – kłopoty z sensualnością. Rekonesans na przykładzie korespondencji Zygmunta Krasińskiego

Artykuł jest poświęcony refleksji nad sensualnością i reprezentacjami doświadczeń zmysłowych w korespondencji Zygmunta Krasińskiego. Przedstawione zostały związane z tymi zjawiskami jej tematy, zaprezentowano hierarchię zmysłów – z wyraźnym wzrokocentryzmem. Poeta okazuje się twórcą desensualizującym doświadczenie, dążącym do uwewnętrznienia go. Formułowana przez Krasińskiego wizja przyszłej idealnej podmiotowości zakłada wprawdzie syntezę ducha i ciała, jej specyfiką jest wszakże nadanie spirytualnego charakteru temu, co zmysłowe. Residuum doświadczeń sensualnych pozostaje u poety przeżycie miłości oraz, zwłaszcza, choroby i umierania.

The article is devoted to a reflection on sensuality and representations of mental experience in Zygmunt Krasiński’s correspondence. It depicts the themes related to the phenomena and presents a hierarchy of senses with a marked sight-centrism. The poet proves to be a figure that desensualises experience, and he strives to inward it. The vision of ideal subjectivity formulated by Krasiński admittedly sets up a synthesis of body and soul as the vision gives a spiritual character to what is sensual. Residual sensual experience is in the poet occupied by feeling love and – especially – facing disease and death.