Podstawa prawna odmownej decyzji administracyjnej

Kodeks postępowania administracyjnego przewiduje decyzję odmowną tylko w jednym, i to dość specyficznym przypadku, a mianowicie w art. 151 § 1 pkt 1, jako rodzaj rozstrzygnięcia kończącego wznowione postępowanie. Poza tym przypadkiem wyraźnych podstaw prawnych do wydania decyzji odmownej w Kodeksie nie ma. Decyzja odmowna pojawia się znacznie częściej w przepisach materialnego prawa administracyjnego, które w różny sposób stanowią o jej podstawach. Nie jest dopuszczalne domniemywanie kompetencji do wydania decyzji odmownej, zwłaszcza poza obszarem jurysdykcji administracyjnej. Istotne znaczenie ma przeprowadzenie dystynkcji między decyzją odmowną a innymi formami negatywnej reakcji organu administracji na złożony doń wniosek, w tym postanowieniem o odmowie wszczęcia postępowania oraz decyzją o umorzeniu postępowania.

The Code of Administrative Procedure provides for negative decision in only one, quite specific case, namely in art. 151 § 1 item 1, as a kind of decision terminating the resumed proceedings. Outside this case, the code provides no clear legal basis for refusals. Negative decisions occur more frequently in the rules of substantive administrative law, which determine its basis in various ways. Presuming competence to issue refusals is unacceptable, particularly outside administrative jurisdiction. It is important to conduct a distinction between a negative decision and other forms of an administrative authority’s negative response to submitted requests, including a decision not to initiate proceedings and a decision to discontinue proceedings.