The Western and the War Film: Clint Eastwood’s „American Sniper” as Genre Hybrid

The article explores the similarities of Westerns and war films and the ways in which the two genres have cross-fertilized each other since World War II. Central to their similarities are their efforts to render violence as a “regenerative” (Slotkin) means to establish or defend American civilization. Since the Vietnam War, however, the Western has taken a revisionist turn, and its subsequent evocations in war films expose the frontier ideology of justified violence in the name of the advancement of American civilization as a failed ideological project and highlight the imperialist aggression that connects America’s westward expansion with its military efforts. Using the example of Clint Eastwood’s film American Sniper (2014), the article argues that the use of Western elements in contemporary films about the Iraq War adds a sense of moral ambiguity to the portrayal of the hero, who exhibits a pathological obsession with a Western image of the righteous protector of civilization that is ultimately destructive to himself and the society he wants to protect.

Artykuł jest eksploracją podobieństw między westernem a filmem wojennym i sposobów, w jakie obydwa gatunki wzajemnie się przenikały od czasu II wojny światowej. Głównym ich podobieństwem jest próba prezentowania przemocy jako „odradzającego się” (Slotkin) środka służącego ustanowieniu bądź obronie amerykańskiej cywilizacji. Jednakże od wojny wietnamskiej western przeszedł rewizjo­nistyczny zwrot, a jego kolejne ewokacje w filmach wojennych eksponują ideologię Pogranicza bę­dącą usprawiedliwieniem przemocy w imię zaawansowania amerykańskiej cywilizacji jako projektu ideologicznego upadłego i ukazują imperialistyczną agresję, która łączy amerykańską ekspansję na zachód z jej militarnymi wysiłkami. Na przykładzie Snajpera Clinta Eastwooda (2014) niniejszy esej przekonuje, że zastosowanie westernowych elementów we współczesnych filmach o irackiej wojnie przydaje moralnej dwuznaczności portretowi bohatera, przejawiającego patologiczną obsesję wester­nowym image’em prawego obrońcy cywilizacji, skrajnie destrukcyjnego wobec siebie oraz społeczeń­stwa, które chce osłaniać.