Pedagogika społeczna w Polsce z perspektywy zjazdów pedagogicznych

Autorka pokazuje pedagogikę społeczną wpisaną w kontekst historyczny i polityczny. Zwraca uwagę na społeczną misje tej dyscypliny związaną z przekształcaniem środowiska i budowaniem zmiany społecznej. Ta formułowana przez Helenę Radlińską idea badania i działania i służby społecznej dominowała na kolejnych zjazdach pedagogów społecznych (1937, 1947, 1957, 1981, 2013). Za każdym razem była inaczej odczytywana, ale niezmienne budziła nadzieje, mobilizowała do działania. Dzisiaj, jak bumerang, powraca i zyskuje znowu swoje wyjściowe, pierwotne oblicze.

This paper depicts social pedagogy as inscribed in the historical and political context. The author draws attention to the social mission of the discipline related to the transformation of the social environment and the construction of social change. The paper discusses the consecutive congresses of social pedagogues, that took place in Poland and were dominated by Helena Radlińska’s idea of research, action and social service (1937, 1947, 1957, 1981, 2013). These three components were interpreted differently every time, but each time raised hopes and inspired action. Today, like a boomerang, Radlinska’s ideas have come back and regained their initial, original character.