Niezależności członków rad nadzorczych w świetle badań empirycznych

Ostatni kryzys ekonomiczny, z którego skutkami gospodarka światowa zmaga się do tej pory, stanowi potwierdzenie tego, że efektywny nadzór korporacyjny jest warunkiem koniecznym sprawnego działania mechanizmów rynkowych. Z tego też względu istotne jest poznanie czynników wpływających na efektywność nadzoru. Wśród nich wiele uwagi w literaturze przedmiotu poświęca się niezależności członków rad nadzorczych i innych organów spółki. Wydaje się jednak, że tylko w nielicznych publikacjach znaleźć można głębszą refleksję nad istotą niezależności członków organów spółki. Brakuje badań, które byłyby pomocne w ustaleniu kluczowych czynników decydujących o niezależności. Dodatkowo widoczna jest znacząca rozbieżność pomiędzy definicjami niezależności stosowanymi przez różnych autorów, czego skutkiem są duże różnice w wynikach badań dotyczących wpływu niezależności członków najważniejszych organów spółek na efektywność organizacji. W niniejszym artykule w uporządkowany sposób zostaną zaprezentowane dotychczasowe poglądy i wyniki badań dotyczące istoty niezależności członków organów spółek. Ponadto zostanie przeprowadzona wstępna analiza przepisów prawa w tym zakresie. Na tej podstawie zostaną przedstawione najbardziej obiecujące kierunki przyszłych badań.