Prawo do pogrzebu kościelnego i jego wykonanie w świetle postanowień polskich synodów diecezjalnych (1983-2004)

Zagadnienie prawa do pogrzebu kościelnego, jego wykonanie oraz pozbawienie ma swoją regulację prawną w polskim prawie partykularnym. Podstawowe źródło poznania obowiązujących norm tego prawa stanowią statuty II Polskiego Synodu Plenarnego (1991-1999) oraz synodów diecezjalnych jakie odbyły się po roku 1983. Po roku 1983 do grudnia 2004 r odbyło się w Polsce dwadzieścia pięć synodów diecezjalnych . Znaczną część spośród nich stanowią synody w nowych diecezjach jakie powstały na skutek reorganizacji struktur organizacyjnych Kościoła katolickiego w Polsce, zmienionych mocą konstytucji apostolskiej Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 r. Przepisy prawne Synodów zawierają cały szereg znaczących, a niejednokrotnie i oryginalnych dyspozycji zmierzających do klarownego przedstawienia problematyki związanej z prawem do pogrzebu kościelnego i jego wykonaniem oraz pozbawieniem. Ustawodawcy synodalni nawiązując do norm KPK/83 dotyczących prawa do pogrzebu, jego wykonania i odmowy oraz przepisów liturgicznych Ordo Exequiarum z 1969 r. określających formy liturgii pogrzebowej, podają wiernym dokładniejszy sposób ich zastosowania w konkretnych sytuacjach oraz przynaglają do ich zachowania. Dotyczy to następujących kwestii: prawa do pogrzebu kościelnego, form liturgii pogrzebowej, podstaw odmowy pogrzebu kościelnego oraz zachowanie charakteru sakralnego cmentarza i opłat cmentarnych i pogrzebowych.