A priori veto power of the president of Poland

The a priori power of the president of Poland, lower chamber of parliament (Sejm) and upper chamber of parliament (Senate) in the process of legislation are considered in this paper. The evaluation of power is made using the Johnston power index.

W Polsce w procesie ustawodawczym ustawę przyjętą przez Sejm rozpatruje Senat, który ma prawo zgłosić do niej poprawki lub ją odrzucić (po odrzuceniu ustawa wraca do Sejmu, gdzie bezwzględną większością głosów można odrzucić sprzeciw Senatu). Uchwalona przez Sejm i Senat ustawa trafia następnie do Prezydenta RP, który może w ciągu 21 dni przyjąć i podpisać ją, bądź zgłosić weto i przekazać do ponownego rozpatrzenia Sejmowi. Weto Prezydenta RP to jego kompetencja do sprzeciwu wobec ustawy uchwalonej przez Sejm. Zgodnie z Konstytucją RP prezydent podpisuje i zarządza ogłoszenie ustawy w Dzienniku Ustaw RP. Może on jednak, kierując się ważnym interesem państwa i dbałością o jakość stanowionego prawa, odmówić podpisania ustawy. Taka odmowa ma charakter weta zawieszającego, ponieważ Sejm może powtórnie uchwalić ustawę większością 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. W tym wypadku prezydent musi w ciągu 7 dni podpisać ustawę i zarządzić jej ogłoszenie w Dzienniku Ustaw RP. Rzeczywista skuteczność sprzeciwu prezydenta jest więc uzależniona od układu sił w Sejmie. W pracy przedstawiono ocenę aprioryczną siły prezydenta, Sejmu i Senatu w procesie ustawodawczym w Polsce. Ocenę przeprowadzono z użyciem indeksu siły Johnstona.