Foniatryczne i fonacyjne uwarunkowania dobrostanu dzieci z desonoryzacją

W pracy przedstawiono wyniki badań nad desonoryzacją w dyslalii dotyczące foniatrycznych i fonacyjnych uwarunkowań dobrostanu dzieci z zaburzeniami w realizacji dźwięczności fonemów obstruentalnych. U ponad połowy badanych dzieci z desonoryzacją w badaniu foniatrycznym stwierdzono występowanie zaburzeń głosu o typie dysfonii. W badaniu logopedycznym u dzieci z desonoryzacją stwierdza się nieprawidłowości dotyczące emisji głosu i maksymalnego czasu fonacji, które są wskazaniem do skierowania dziecka na badanie foniatryczne. W przypadku zaburzeń desonoryzacyjnych ważnym warunkiem prawidłowego logopedycznego postępowania diagnostyczno-terapeutycznego jest badanie foniatryczne i specjalistyczne leczenie.

The study presents the results of research on desonorization in dyslalia concerning phoniatric and phonatory determinants of the well-being of children with disorders in the realization of the voicing of obstruent phonemes. In over half of the studied children with desonorization, the phoniatric examination found the occurrence of dysphonic voice disorders. The logopedic examination of children with desonorization reveals abnormalities concerning voice emission and maximum phonation time, which indicate the need to refer the child for a phoniatric examination. In the case of desonorization disorders an important condition for correct diagnostic-therapeutic management is phoniatric examination and specialist treatment.

Praca finansowana ze środków budżetowych na naukę w latach 2010–2013 jako projekt badawczy o numerze N N104 084639. Kierownik projektu: Lilianna Konopska