Krytyczne uwagi wobec regulacji nadzorczych zawartych w ustawie o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych.

Ustawa z dnia 19 kwietnia 2013 r. o zmianie ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-kredytowych oraz niektórych innych ustaw dokonała zasadniczej przebudowy dotychczasowego modelu nadzoru nad działalnością spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych (dalej: kasy) i Krajową Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo-Kredytową (dalej: Kasa Krajowa). Kasa jest spółdzielnią kredytową dokonującą pewnych czynności bankowych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, z tym że w jej przypadku aktualne są ograniczenia podmiotowe i przedmiotowe. Z perspektywy przedmiotu działalności nie różni się ona od banku spółdzielczego, który podobnie jest spółdzielnią dokonującą czynności bankowych w ramach prowadzonego przedsiębiorstwa, ale w znacznie szerszym od kasy zakresie. Oba podmioty są adresatami regulacji nadzorczych, co powoduje, że aktualne staje się pytanie o zakres dopuszczalnych ograniczeń przedmiotowych w wypadku kas po rozszerzeniu zakresu nadzoru realizowanego przez KNF oraz o sam model regulacji nadzorczej adresowany oddzielnie do banków i kas. Niezbędne jest dokonanie charakterystyki zagrożeń i instrumentów nadzorczych mających zastosowanie wobec kas, w szczególności chodzi tu o fundusze własne kasy, obowiązki informacyjne kasy, wpływ KNF ograniczający zakres działalności kasy, strukturę organizacyjną kasy i jej działalność. Analiza poszczególnych unormowań nadzorczych prowadzi do wniosku, że nasuwają one- podobnie, jak jest to nieraz na tle ustawy Prawo bankowe, która stanowi pierwowzór omawianej regulacji- problemy interpretacyjne, a niekiedy także budzi zastrzeżenia merytoryczne i konstytucyjne.

The Act of 19 April 2013 amending the Act on cooperative savings and credit unions and other acts made fundamental alteration of the previous model of supervision over the activities of cooperative savings and credit unions (further: credit union) and the National Association of Credit Unions (further: National Association). Credit union is a credit cooperative performing some banking activities in the course of its business activities, except that in its case the subjective and objective limitations are valid. From the perspective of the subject its activity does not differ from a cooperative bank’s, which is similar in making the co-operative banking activities in the course of business activities, but in a much wider range than a credit union. Both subjects are subordinated to supervisory regulations, which means that the question of the scope of permissible subject limitations of credit unions after the extension of the scope of surveillance carried out by the PFSA becomes current, and of the model of control regulation addressed separately to banks and credit unions. It is necessary to characterize the risks and regulatory instruments applicable to credit unions, in particular credit union’s own funds, credit union’s reporting obligations, the impact of PFSA on limiting the scope of credit union’s activities, credit union’s organizational structure and its activities. Analysis of the various regulatory norms leads to the conclusion that they rise –likewise the Banking Act, which is the prototype of the present regulation – interpretation problems, and sometimes also objections on the basis of merit and constitutional.