Notion of “Large Risks” – Legal Considerations in the Context of Polish and European Law

The notion of large risks historically appeared for the first time in the context of the regulatory issues concerning insurance and reinsurance activity in the European Union when it was introduced by the second non- life insurance Directive, enabling to take the first steps in the direction of the EU internal financial market. Nowadays, the role of the “large risks” notion has fairly exceeded this primary goal and is gaining more and more dimensions in the contemporary regulation of the insurance market. One of the most important changes seemingly consists in drawing the line between the professional insurance and those cases where the protective instruments must be applied to the policyholder and the insured. Through the implementation of the Solvency II Directive and the direct application of the Rome I and Brussels I bis Regulations, it has penetrated the systems of all the EU Member States. The evolution which the notion of large risks has undergone during the last 40 years shows its increasing importance in defining the limits of freedom to shape the insurance contract. The change confirmed in the Insurance Distribution Directive seems irreversible in its tendency and further steps in this direction can be expected.

Pojęcie dużych ryzyk historycznie pojawiło się po raz pierwszy w kontekście kwestii regulacyjnych dotyczących działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej w Unii Europejskiej, kiedy to zostało wprowadzone przez drugą dyrektywę dotyczącą ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie, umożliwiając postawienie pierwszych kroków w kierunku rynku wewnętrznego UE w ubezpieczeniach. W dzisiejszych czasach rola pojęcia „dużych ryzyk” wykroczyła poza ten pierwotny cel i pojawia się w innych płaszczyznach współczesnych regulacji rynku ubezpieczeniowego. Jedna z najważniejszych wydaje się polegać na wyznaczeniu granicy dla wprowadzenia wzmożonej ochrony ubezpieczającego i ubezpieczonego. Dzięki wdrożeniu dyrektywy Solvency II oraz bezpośredniemu stosowaniu rozporządzeń Rzym I i Bruksela I bis, pojęcie dużych ryzyk występuje w systemach wszystkich państw członkowskich UE. Ewolucja, którą przeszło to pojęcie w ciągu ostatnich 40 lat pokazuje jego rosnące znaczenie w określaniu granic swobody kształtowania umowy ubezpieczenia. Wydaje się, że zmiana potwierdzona w dyrektywie o dystrybucji ubezpieczeń jest nieodwracalna w swojej tendencji i możemy oczekiwać dalszych kroków w tym kierunku.