Przestrzenne aspekty rozwoju regionalnego. Teorie lokalizacji w historycznej i aplikacyjnej konfrontacji

Skutkiem ewolucji polityki rozwoju jest między innymi jej synchronizacja z polityką przestrzenną. W państwach bloku wschodniego polityka taka – interpretowana jako polityka zagospodarowania przestrzennego – wiele lat zastępowała politykę rozwoju, zwłaszcza rozwoju układów terytorialnych. Postęp decentralizacji, promujący samorządowe podmioty władzy, awansował politykę rozwoju układów terytorialnych do jednego z głównych instrumentów polityki rozwoju kraju. Artykuł prezentuje problematykę przestrzennych aspektów rozwoju regionalnego, przywołując klasyczne teorie lokalizacji i rozważając ich potencjał w perspektywie potrzeb nowoczesnej polityki rozwoju.

The effect of the evolution of development policy is, among others, its synchronization with spatial policy. In the post-comunist bloc countries, such a policy – interpreted as a spatial development policy – has replaced many years of development policy, especially the development of territorial systems. Progress of decentralization promoting self-government entities of power, promoted the policy of development of territorial systems to one of the main instruments of the country’s development policy. The article presents the problem of spatial aspects of regional development, recalling classical location theories and considering their potential in the perspective of the needs of modern development policy.