Pielgrzymując do Zabriskie Point: Antonioni i sielanka zwana USA

Zabriskie Point Michelangelo Antonioniego, film poświęcony politycznym i kulturowym niepokojom w USA w późnych lat sześćdziesiątych, był nie tylko komercyjną porażką – został również całkowicie zniszczony przez amerykańskich (i nie tylko amerykańskich) krytyków. Artykuł stara się pokazać, że rzekomo uproszczone przedstawienie amerykańskich konfliktów, zarzucane filmowi przez jego krytyków, jest w Zabriskie Point odbiciem ahistorycznej pastoralnej ideologii, wyznawanej przez dużą część społeczeństwa amerykańskiego, którą Antonioni nie tylko przedstawia, ale również poddaje analizie. Co więcej, to, co krytycy brali za naiwną i bezpodstawną idealizację młodzieżowej kontrkultury, jeśli przyjrzeć się filmowi bliżej, okazuje się być bezstronną i przenikliwą analizą mechanizmów ich fantazji oraz ich relacji z wirtualnym światem stworzonym przez media.

Michelangelo Antonioni's Zabriskie Point - a film about political and cultural unrest in the US in the late 1960s. - not only was a commercial failure, but it was also completely destroyed by American (and not only American) critics. Masłoń tries to show that the allegedly simplified representation of American conflicts that the film is accused of showing, is, in the Zabriskie Point, a reflection of ahistorical pastoral ideology, professed by a large part of American society, which Antonioni not only presents, but also analyses. What's more, what critics took for naive and groundless idealization of youth counter-culture, if you look closely at the film, turns out to be an unbiased and perceptive analysis of the mechanisms of their fantasy and their relationship with the virtual world created by the media.