Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Sprache – Kultur – Idiokultur – Interkulturalität. Anmerkungen zur Begriffsunterscheidung

Tytuł:
Sprache – Kultur – Idiokultur – Interkulturalität. Anmerkungen zur Begriffsunterscheidung
Language – culture – idioculture– intercultur. Remarks on notions differentiation
Język – kultura – idiokultura – międzykulturowość. Uwagi na temat różnicowania/odróżniania pojęć
Autorzy:
Utri Reinhold
Data publikacji:
2009
Tematy:
language
idiolect
convergence
culture
idioculture
interculturality
intercultural potential
intra- and intercultural learning
Język:
niemiecki
Dostawca treści:
CEJSH
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
There are different defi nition of language. F. Grucza shows that the ontological meaning of language is not the function or the utterances, but the language – “idiolect” – that every human being has got in his brain. Therefore language is knowledge and the ability to make use of it. In this article it is shown that there is a similar case with the term culture. As language is a part of culture, every human being has his/her “idioculture”. This is, apart from the language, the behaviour, experiences and attitude of a person. From this point of view the term interculturality has to be analysed in a different way, namely as a possible process. The author speaks about the (inter)cultural potential of culture and art products – learning from another culture is not an automatic process, but has to be conducted by a teacher who knows how to make use of the (inter)cultural potential.

W literaturze znajdziemy różne defi nicje języka. F. Grucza pokazuje, że ontologiczne znaczenie języka nie jest ani funkcją, ani wyrażeniem, tylko „idiolektem”, który każdy ma w swoim mózgu. Język więc jest wiedzą i umiejętnością posługiwania się tą wiedzą. W artykule pokazywano, że podobno można patrzeć na wyraz „kultura”. Kulturą jest, poza językiem, zachowanie, doświadczenie i poglądy każdej osoby – jej „idiokultura”. Z tego punktu widzenia interkulturowość musi być analizowana inaczej, mianowicie jako proces. Autor mówi o (inter)kulturowym potencjale produktów kultury i sztuki – uczenie się od innej kultury nie jest procesem automatycznym, ale powinno być prowadzone przez nauczyciela, który wie, jak wykorzystać ten (inter)kulturowy potencjał.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies