Film jako forma apokryficzna? O „Komunii” i „Bożym Ciele” – uwagi nie tylko filmoznawcze

Autorzy artykułu proponują wykorzystanie apokryfu jako użytecznego narzędzia w analizie i interpretacji filmu. „Komunia” (film dokumentalny w reżyserii Anny Zameckiej z roku 2016) i „Boże Ciało” (obraz Jana Komasy z roku 2019) służą tutaj jako przykłady formy apokryficznej we współczesnej kulturze. Autorzy pracy stoją na stanowisku, że formy apokryficzne zmieniają medium, lecz mimo to nadal pokazują chęć tworzenia alternatywnych form myślenia o religii. Film, rozumiany jako medium literatury, stanowi źródło ukrytych lub zapomnianych przedstawień głównych dyskursów religijnych. W tym kontekście myślenie potoczne jest dominującą formą poznania.

The authors of the article introduce the apocryphal form as a useful tool in analysis and interpretation of the film. “Komunia” (“Communion”) (a documentary directed by Anna Zamecka, 2016) and “Boże Ciało” (“Corpus Christi”) (a feature film directed by Jan Komasa, 2019) are the examples of the apocryphal form in contemporary culture. The authors are of the opinion that the apocryphal forms change medium but even so they reflect the will of creation alternative forms of thinking about religion. The film, treated as a medium of literature, is a source of hidden or forgotten representations of dominant religious discourses. Colloquial thinking is a dominant form of cognition in this context.