Przesłanki udzielenia koncesji w ustawie Prawo energetyczne a koncepcja swobody prognozowania w procesie podejmowania decyzji koncesyjnej

It is increasingly frequent nowadays that tasks undertaken by public administration in the economic sphere are not, or cannot be, precisely defined. It may also be noted that the regulations of the decision-making process contain specific legal solutions which impose on the administrative body a duty to establish and assess the actual state of affairs and to refer to the intended one. In German science of public law, such manner of setting standards or regulating tasks of public administration is termed ‘freedom of forecasting’. This subject is analysed in the practical as well as theoretical sphere. Thus, it was first necessary to focus on the legal forms of the functioning of public administration, different ‘gaps’, or freedoms in deciding by administrative bodies, and the judicial (court) manner of their supervision. Provisions of the Energy law of 10 April 1997 are certainly a reflection of the regulation of this ‘freedom of forecasting’. The authoress places this freedom within the framework of discretionary powers requiring an assessment of a situation in the context of the intended (future) condition. The following have been analysed: availability of financial resources guaranteeing that the applicant will be capable of proper conduct of economic activity, and documenting the possibility of procuring the necessary funds, availability of technical resources ensuring proper execution of business, human resources and availability of appropriately qualified personnel. Another premise is a warranty of performance of the activity under concession, including observance of energy safety and energy policy provisions. Finally, reader’s attention is drawn to the differences in judicial supervision of acts-at-law taken in the process of administrative approval and freedom of forecasting.

Coraz częściej zadania administracji publicznej podejmowane w sferze gospodarczej nie do końca mogą być i bywają precyzyjnie określone. Można zauważyć, że ustawodawca, regulując proces podejmowania decyzji, stosuje swoiste rozwiązania prawne, które nakładają na organ administracji publicznej obowiązek ustalenia i oceny stanu faktycznego oraz odniesienia go do stanu zamierzonego. Taki sposób normowania zadań organów administracji publicznej niemiecka nauka publicznego prawa gospodarczego określa mianem „swobody prognozowania” i traktuje jako szczególnego rodzaju luz decyzyjny. Omawiane przez autorkę zagadnienie stanowi problem zarówno w sferze praktycznej, jak i teoretycznoprawnej. Stąd w pierwszej kolejności istniała potrzeba prowadzenia rozważań koncentrujących się wokół prawnych form działania administracji publicznej, różnych rodzajów luzów decyzyjnych określających sposób działania organów administracji publicznej, a także sądowego trybu ich kontroli. Regulacją, na gruncie której uwidoczniona jest „swoboda prognozowania” organów administracji publicznej, są niewątpliwie przepisy Ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne, które autorka kwalifikuje jako mieszczące się w zakresie władztwa dyskrecjonalnego i wymagające oceny pod kątem stanu zamierzonego (przyszłego). W opracowaniu analizie poddano następujące przesłanki: dysponowanie przez wnioskodawcę środkami finansowymi w wielkości gwarantującej prawidłowe wykonywanie działalności gospodarczej bądź udokumentowanie możliwości ich pozyskania, posiadanie możliwości technicznych gwarantujących prawidłowe wykonywanie działalności oraz zapewnienie zatrudnienia osób o właściwych kwalifikacjach zawodowych. Odrębną przesłankę stanowi rękojmia prawidłowego wykonywania działalności objętej koncesją oraz tzw. „względy polityki energetycznej” i „bezpieczeństwa energetycznego”. W końcowej części artykułu autorka zwraca uwagę na różnice w kontroli sądowej aktów podejmowanych w ramach uznania administracyjnego i „swobody prognozowania.

I. Artykuły

I. Papers