Sustainable Development and Policies or Strategies Concerning Resources

Since the 1990s the term (and underlying concept  ) of sustainable development has become the aspect arising most often in discussions regarding the Earth’s fate, the management of natural resources, energy policy, the safeguarding of food security and places to live, and so on. However, ideas on the accomplishment of sustainable development assumptions have first and foremost allowed for development and strengthening of all those ecological movements able to put political pressure on the governments of different countries, with a view to their devising and implementing policy on environmental protection, as well as the instrumentation allowing effective control over the exploitation of natural resources. Analyses concerning the structure and dynamics of contemporary use of natural resources for economic purposes which came into existence in time for the Rio “Earth Summit” (i.e., in the early 1990s) made it clear that the prevention of excessive change in the natural environment – and the guaranteeing of its appropriate quality for both present and future generations would be best served if the main focus was on raw materials and their use. This rather one-sided way of thinking did in fact evolve over time, to the point where activity in the name of sustainable development has now become multifaceted, involving a wide range of entities, and extending far beyond the field of raw-materials and resources use.

Od lat 90. XX w. termin, a za nim koncepcja rozwoju zrównoważonego (sustainable development) stały się jednym z najczęściej używanych słów w dyskusji na temat przyszłości świata, gospodarki zasobami naturalnymi, polityki energetycznej, zapewnienia żywności i warunków mieszkaniowych mieszkańcom Ziemi, itp. Przede wszystkim jednak wraz z realizacją założeń zrównoważonego rozwoju na sile przybrały wszelkie ruchy ekologiczne, które wywierając nacisk polityczny na rządy poszczególnych krajów przyczyniły się do opracowania i wdrażanie w życie polityk ochrony środowiska i narzędzi mających skutecznie kontrolować eksploatację zasobów naturalnych. Analizy dotyczące struktury i dynamiki wykorzystywania współcześnie zasobów naturalnych dla celów gospodarczych, które powstały po szczycie w Rio de Janeiro, czyli w dekadzie lat 90. XX w. wykazały, że aby zapobiec nadmiernym zmianom w środowisku naturalnym i zagwarantować odpowiednią jakość poszczególnych parametrów środowiska naturalnego nie tylko dla współczesnych mieszkańców Ziemi, ale też dla przyszłych pokoleń należy skupić się przede wszystkim na gospodarce surowcowej. Taki jednokierunkowy tok myślenia i działania o zrównoważonym rozwoju uległ z biegiem lat ewolucji i dzisiaj działania na rzecz rozwoju zrównoważonego są wieloaspektowe i wieloprzedmiotowe, znacznie wykraczające poza sferę jedynie eksploatacji surowców.