Presuppositions of classical logic. Presuppositions of classical physics

Classical Logic tolerates properties of the deduction-relation or of valid implication which lead to difficulties when applied to empirical sciences. Such classical presuppositions are: In several inferences parts in the consequence class can be replaced by arbitrary parts salva validitate of the inference; fusing arbitrary propositions; presupposing commensurability on logical grounds; presupposing distributivity in both directions. These presuppositions are also tolerated by Classical Physics. In addition Classical Physics presupposes further assumptions about the properties of physical objects or physical systems. One is Kant´s condition of value-definitness. Another is the rigidity of objects satisfying Gallilean invariance. Further presuppositions are those of uniqueness, of re-identifiability through time and observer-invariance. It is shown in the paper that these presuppositions have to be relaxed in order to be applicable to empirical sciences and modern physics.

Klasyczna logika toleruje własności relacji dedukcji i prawdziwość implikacji, które prowadzą do trudności w zastosowaniu do nauk empirycznych. Takimi klasycznymi presupozycjami są: rozstrzygnięcie, że w wielu inferencjach części zbioru konsekwencji mogą być zastąpione przez umowne części przy salva validate inferencji; przyjęcie arbitralnych połączeń zdań; presupozycje o współmierności podstaw logicznych; presupozycje dotyczące dystrybutywności w obu kierunkach. Wymienione presupozycje są tolerowane także przez klasyczną fizykę. Ponadto fizyka klasyczna przyjmuje dalsze założenia o własnościach obiektów fizycznych czy fizycznych systemów. Jednym z nich jest kantowski warunek określoności wartości. Innym założeniem jest sztywność obiektów spełniających przekształcenia Galileusza. Kolejnymi presupozycjami są te, które dotyczą jedyności, identyfikowalności związanej z upływem czasu i niezależności od obserwatora. Jak pokazano w artykule, wymienione presupozycje powinny zostać osłabione by móc je stosować w naukach empirycznych i we współczesnej fizyce.