Co ukrywa „świat życia” akademickich pedagogów?

W „świecie życia”, a więc w uzgodnionych definicjach znaczących dla danej społeczności sytuacji, może się zawierać „ukryty program” sensów, dotyczących stosunku akademickich nauczycieli do przyszłych pedagogów. Zdystansowany, czy wręcz negatywny stosunek, do dysfunkcjonalnej edukacji i „bezsilnego” nauczyciela może być przenoszony na dwie płaszczyzny. W pierwszej – wpisywać się w przemoc symboliczną, wywieraną przez społeczeństwo na instytucje oświatowe i petryfikować poczucie bezsilności, beznadziei czy niższości u przyszłych adeptów zawodów pedagogicznych. W drugiej – zaangażowanie badawcze akademickich pedagogów, podbudowane negatywnymi założeniami, może wpływać na wyniki, kierunki podejmowanych badań, a także niską motywację do poszukiwania konstruktywnych rozwiązań.