Światło zwycięskie, światło odrzucone. Motyw światła w Iz 1–39

Poprawnie i głęboko można zrozumieć metaforę tylko w odniesieniu do określonego kontekstu. Artykuł przedstawia teksty z Iz 1–39 (2,5; 4,2-5; 5,20.30; 6,9-10; 9,5-6; 10,17; 26,19; 29,18; 30,26), które posługują się motywem światła. Podobnie jak w starożytnej kulturze bliskowschodniej światło jest skojarzone szczególnie z boskością, osobą króla, zwycięstwem i sprawiedliwymi rządami. W Iz 1–39 światło najczęściej pojawia się w kontekście eschatologii i w znaczeniu poznania, zwłaszcza poznania Boga. Motyw światła, łącząc te dwa podstawowe konteksty, wzbogaca ich interpretację i sugeruje zależność pomiędzy poznaniem Boga i eschatologicznym zwycięstwem.

Any correct and in-depth interpretation of a metaphor necessarily presumes a reference to some definite context. The article presents a collection of texts from Isa 1–39 (2:5; 4:2-5; 5:20.30; 6:9-10; 9:5-6; 10:17; 26:19; 29:18; 30:26) where the motif of light is applied. Its various forms are inspired by the Ancient Near-Eastern cultures, which associate light especially with a divine sphere, king, victory and just rule. In Isa 1–39 light appears both in the eschatological contexts and in connection with the meaning of knowledge, especially knowledge of God. Thus the motif of light links these two fundamental contexts, not only enriching the interpretation of both but also suggesting a direct, causal relationship between knowing God and eschatological victory.