Über blaue Briefe, schwarze Kunst, niebiescy chłopcy und czarna śmierć – zu einigen semantischen Besonderheiten im Bereich der Farbphraseologismen im deutsch-polnischen und polnisch-deutschen Vergleich (am lexikografischen Material)

The phraseology of colours is a significant sphere within the diction of Polish and German languages. This results from the fact that colours exist as an inseparable element of human reality. However, the conceptualisation of the names of colours depends on a given language society. The fact is reflected in the phraseological resources of a language. The material for the analysis are the indicated collocations, where the names of colours often gain additional meanings which go beyond the dictionary denotations. The paper describes the special semantic features of the names of colours in collocations: polysemy, translator’s false friends.

Frazeologia kolorów stanowi zauważalną grupę w leksyce języka niemieckiego i polskiego. Wynika to z faktu, iż kolory stanowią nieodłączny element otaczającej nas rzeczywistości. Jednakże konceptualizacja nazw kolorów jest uzależniona od danej społeczności językowej. Fakt ten znajduje odzwierciedlenie w zasobie frazeologicznym danego języka. Przedmiotem analizy są wskazane związki frazeologiczne, w których nazwy barw zyskują dodatkowe znaczenia, wychodzące często poza znaczenia słownikowe. W artykule omówiono szczególne cechy semantyczne nazw barw w użyciu frazeologicznym: polisemia, fałszywi przyjaciele tłumacza.