Możliwe zdarzenia w branching-time

Branching stanowi teoriomnogościowy model rzeczywistości zgodny ze współczesną fizyką. Struktura ta dostarcza również modelu dla niektórych rachunków logicznych. Jeśli jednak formalny język definiowany w oparciu o branching ma odpowiadać naszym sposobom mówienia o możliwych zdarzeniach, wyjaśnienia domaga się szereg kwestii. Wszystkie związane są z pojęciem możliwości funkcjonującym w tym języku. Z drugiej strony konieczne, jak się wydaje, uzupełnienie tego języka o dodatkowe pojęcie możliwości oznacza, że branching traci na atrakcyjności jako kandydat do roli modelu fizycznej rzeczywistości. Zawiera bowiem znacznie więcej elementów, niż chcielibyśmy w obrębie rzeczywistości widzieć. Wobec tego, związek pomiędzy tym narzędziem logicznym a ontologią staje pod znakiem zapytania.

Branching is a set-theoretical model of reality that is in accord with contemporary physics. This structure is also a model for some logical calculi. However, if the formal language defined on the basis of branching is to correspond to our ways of speaking about possible events, a number of issues must be clarified. All of them are connected with the notion of possibility that is employed in this language. Yet the apparent need to supplement this language with an additional notion of possibility means that branching ceases to be attractive as a candidate for a model of physical reality, as it contains considerably more elements than we would like to see in reality. Thus, the connection between this logical tool and ontology becomes questionable.