Praktyka jogi jako poszukiwanie immanentnej struktury sensu

Artykuł poświęcony jest poszukiwaniu przez ludzi Zachodu nowych struktur sensu w kulturze. Autor wskazuje na wykorzystanie alternatywnych systemów orientalnych w chwili, gdy klasyczne, zachodnie narracje przestają wystarczać. Na przykładzie zyskujących coraz większą popularność technik jogi wskazuje na postulowaną przez nowoczesnych joginów możliwość sytuowania sensu wewnątrz człowieka. Dzięki przeniesieniu axis mundi w sferę immanencji osoba praktykująca jogę może rzekomo odnaleźć utracony sens. Wskazując na założenia filozoficzne myśli jogi klasycznej oraz specyfikę jej współczesnego rozumienia, autor stara się pokazać, czym jest owa immanentna oś świata w myśli jogi (hatha joga), a także w jaki sposób ściśle określone sposoby postępowania tworzą wewnętrzny, uporządkowany kosmos.

The article discusses the issue of seeking new meaning structures by the Westerners. As some classic Western narrations tend to prove insufficient, alternative oriental systems may be treated as their substitute. The increasing popularity of yoga practice reflects the possibility of finding inner meaning structures postulated by the modern yogi. By transferring the axis mundi towards immanence, yoga practitioners might find lost meaning they seek for. Philosophical assumptions of classical yoga, along with its contemporary interpretations and the nature of axis of the world in the hatha yoga context are also considered. The author discusses establishing an inner, ordered cosmos by means of specific actions.