Dziedzictwo przemysłowe na tle krajobrazów kulturowych przekształcających się w sposób organiczny w kontekście wpisu Zagłębia Górniczego Nord-Pas de Calais na Listę światowego dziedzictwa UNESCO

Dziedzictwo przemysłowe reprezentuje tylko niewielka część dóbr wpisanych na Listę światowego dziedzictwa UNESCO. Niemniej jednak przypisanie dawnych obiektów przemysłowych do kategorii krajobrazów kulturowych stanowi z doktrynalnego punktu widzenia ważny przełom w rozwoju pojęcia krajobrazu, zasad jego zachowania i wzorców zarządzania. Artykuł podzielony jest na trzy części – pierwsza to prezentacja i porównanie kilku krajobrazów przemysłowych wpisanych na Listę światowego dziedzictwa, druga to ocena skuteczności nowej kategorii „krajobrazów kulturowych przekształcających się w sposób organiczny” (dodanej w 1992 r. do pierwotnych kategorii – zabytków, zespołów i miejsc zabytkowych) we wspieraniu propozycji wpisów krajobrazów przemysłowych na Listę UNESCO, trzecia to przegląd problemów metodologicznych i pojęciowych wywołanych przez rozpatrywane kandydatury.

Le patrimoine industriel ne représente qu’une petite fraction des biens inscrits à la Liste du Patrimoine mondial de l’UNESCO. Néanmoins, l’inscription d’anciens sites de l’industrie dans la catégorie des paysages culturels marque un tournant significatif, d’un point de vue disciplinaire, en ce qui concerne l’évolution de la notion de paysage, les principes de sa conservation et ses modèles de gestion. L’intervention sera articulée en trois volets : d’abord l’illustration et la comparaison d’un certain nombre de paysages industriels inscrits à la Liste du Patrimoine mondial de l’humanité; en suite l’évaluation de l’efficacité de la nouvelle catégorie des « paysages culturels évolutifs » (introduite en 1992 à coté des catégories d’origine – monuments, ensembles et sites) à soutenir les candidatures à l’UNESCO des paysages industriels; en fin une panoramique sur les problématiques méthodologiques et conceptuelles soulevées par les candidatures en cours.