Fenomenologia przebaczenia – moralny i metafizyczny wymiar przebaczenia

Artykuł jest próbą fenomenologicznego opisu przebaczenia. Autor podkreśla szczególną rolę przebaczenia w naszej kulturze, przepełnionej krzywdami, winami, złem, grzechem. Bez przebaczenia świat taki narażony jest na całkowitą destrukcję. Przebaczenie jest działaniem, aktywnością, jaką podejmuje człowiek w pewnej sytuacji. Jest to sytuacja krzywdy, poczucia winy, ale też rezygnacji z odpłacenia tym, co się krzywdzicielowi słusznie należy, rezygnacji z zemsty. W artykule poddaje się analizie dwa wymiary przebaczenia: pierwszym jest wymiar moralny, w którym akty przebaczenia uwarunkowane są skruchą i zadośćuczynieniem; drugim wymiar metafizyczny, w którym możliwe staje się przebaczenie bezwarunkowe. W obu wymiarach w przebaczeniu dokonuje się przemiany człowieka i przemiany bytu.

The present paper is an attempt to give a phenomenological description of forgiveness. The author underlines an exceptional role that forgiveness plays in our, immersed in harm, guilt, evil and sin, culture. Without forgiveness such a world is in danger of destruction. Forgiveness is an action undertaken by a man in a specific situation. It is a situation of both harm and sense of guilt but also of resignation from a vengeance, from paying the perpetrator what he rightly deserves. The present paper analyses two dimensions of forgiveness. First is its moral dimension in which acts of forgiveness are caused by contriteness and atonement. Second is its metaphysical dimension in which unconditional forgiveness becomes possible. In both of these dimensions a transformation of man and being is accomplished.