Fenomenologia obrazów filmowych. Wideoesej jako krytyka tematyczna i sztuka interpretacji

Tekst jest próbą zaadaptowania tradycji francuskiej krytyki tematycznej na potrzeby analizy podstawowych technik i poetyk wideoeseistyki filmowej. Część wspólna porównywanych dyskursów to zainteresowanie autorów poszukiwaniem „tematu” charakterystycznego dla całościowo traktowanej twórczości poety/reżysera. Ów „temat” jest tu specjalnie definiowany, głównie przez pryzmat jego obsesyjnej intensywności i policzalnych powtórzeń w danej twórczości poetyckiej/filmowej. W części artykułu poświęconej samemu wideoesejowi (jako gatunkowi interpretacyjnej wypowiedzi na temat filmu/twórczości reżysera) został poruszony wątek związany z problemem interpretacji filmu w ogóle: jak jest możliwa jej niewerbalna (czyli filmowa) postać? Analizowane w tekście przykłady to przede wszystkim wybrane wideoeseje Kogonady.

The text is an attempt to adapt the tradition of French thematic criticism to the needs of the analysis of basic techniques and the poetics of film essays. The common part of the compared discourses is the authors’ interest in searching for the “theme” characteristic of the poet/director’s work treated as a whole. This “theme” is specially defined here, mainly through the prism of its obsessive intensity and countable repetitions in a given poetic/film creativity. In the article devoted to film essay (as a genre of interpretative statements about a film/director’s work), the topic connected with the problem of film interpretation was raised: how is its non-verbal (that is film) form possible? The examples analysed in the text are mainly selected video essays by Kogonada.