Funkcjonowanie teorii umysłu u dzieci niewidomych

Przedmiotem artykułu jest rozwój teorii umysłu u niewidomych dzieci. Badaniami objęto niewidome dzieci w wieku 7-14 lat. Wykonywały one cztery zadania. Dwa z nich: test zwodniczego pudełka oraz test niespodziewanej zmiany, pozwalały na ocen rozumienia fałszywych przekona, a dwa kolejne – umieęjtnoci przyjmowania perspektywy innej osoby w odniesieniu do obiektów znanych i nieznanych. Stwierdzono, iż starsi uczniowie rozumieją fałszywe przekonania i potrafią przyjmować perspektywę innych osób w odniesieniu do obiektów znanych lepiej niż uczniowie młodsi. Ponadto zaobserwowano, iż niewidomym dzieciom mniej problemów sprawia rozumienie przekonań innych osób niż rozumienie perspektywy innej osoby, ale jedynie w sytuacji, gdy rozumienie perspektywy dotyczy obiektu nieznanego i abstrakcyjnego.

This study explored the development of a theory of mind in blind children aged between 7 and 14 years. Four tasks were administered. Two of them assessed the understanding of false beliefs: deceptive container test and changed location test; the other two assessed the perspective-taking ability with regard to well-known and unknown objects. Older blind children performed better than younger students in false belief tasks and in the perspective-taking task with regard to well-known objects. Moreover, blind children had less difficulty with understanding other people’s beliefs than with understanding their perspective, but only when understanding the perspective concerned an unknown abstract object.