Aktywność obywatelska w organizacjach trzeciego sektora a pedagogia agatologiczna Józefa Tischnera

Społeczeństwo obywatelskie, określane też jako trzeci sektor, składa się z organizacji, stowarzyszeń, fundacji, ruchów społecznych itp., w których ludzie dobrowolnie zrzeszają się i działają dla realizacji dobra wspólnego. Efektywne działanie w tych organizacjach kształtuje u ich członków takie cechy i postawy, jak: aktywność, samosterowność, komunikatywność, krytycyzm, ale też zaufanie, lojalność, solidarność, tolerancję itp. Ma tu miejsce uczenie się nieformalne, przy okazji innych działań, od siebie nawzajem – a ten rodzaj całożyciowego uczenia się dorosłych jest zdaniem np. Mieczysława Malewskiego nowym paradygmatem andragogicznym. Koresponduje to z koncepcją pedagogii agatologicznej Józefa Tischnera, której rdzeniem jest ujęcie człowieka jako istoty, która staje się i która jest ukierunkowana na dobro. Artykuł stanowi próbę uargumentowania tej zależności.

Civic society identified as the third sector consists of institutions, associations, foundations, social movements and others of this type, where people voluntarily associate and work for the common good. Effective acting in these organizations forms features and attitudes of the third sector members such as self-steering, communicativeness, criticism, but also trust, loyalty, solidarity, tolerance, etc. On the occasion of other (alternative) activities, informal learning from each other happens and this kind of adults’ lifelong learning – according to Mieczysław Malewski – is a new andragogical paradigm. It corresponds with Józef Tischner’s conception of the agatological pedagogy at the core of which lies the recognition of a human as a being who is becoming and who is oriented towards good. This article is a trial of asserting the described dependence as an argument position.