Doświadczenia polskiego rynku nieruchomości mieszkaniowych po wprowadzeniu tzw. ustawy deweloperskiej

W opracowaniu autorka podejmuje próbę wstępnej oceny funkcjonowania na polskim rynku mieszkaniowym ustawy o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego, przesłanką wprowadzenia której była przede wszystkim potrzeba ochrony interesów indywidualnego klienta, w tym zwłaszcza jego finansów wpłacanych na poczet kupowanej nieruchomości. Okazuje się, że po dwóch latach od jej wprowadzenia w życie znaczna pula sprzedawanych mieszkań deweloperskich nie jest objęta przepisami wspomnianej ustawy, a zatem stosunkowo niewielka część klientów i deweloperów oraz banków funkcjonuje w oparciu o wprowadzone regulacje. Zgodnie z wcześniejszymi obawami relatywnie duża liczba deweloperów stara się – wykorzystując nieostre zapisy ustawy – opóźnić konieczność jej stosowania, głównie ze względu na wysokie wymagania i restrykcje przewidziane w ustawie. Podobnie tylko część banków oferuje obsługę mieszkaniowych rachunków powierniczych, bez których trudno mówić o ochronie środków wpłacanych przez klientów firm deweloperskich. Z kolei potencjalni klienci rynku mieszkaniowego nie zawsze są świadomi istnienia nowego stanu prawnego dotyczącego pierwotnego rynku mieszkaniowego, co przy wspomnianej dużej rezerwie sektora deweloperskiego nie napawa optymizmem. Pomimo tych uwarunkowań nie można kwestionować potrzeby monitorowania funkcjonowania zapisów ustawy deweloperskiej po to, aby tam, gdzie jest to konieczne, poprawiać skuteczność ich stosowania. Na bazie zaprezentowanych zachowań głównych grup podmiotów objętych ustawą autorka wskazuje kierunki potrzebnych korekt zapisów analizowanej regulacji prawnej.