Wygaszanie ubezpieczeń społecznych a kumulacyjna metoda realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego

Wprowadzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych, ustanowienie tak zwanej trzynastej emerytury jako świadczenia cyklicznego, a także odejście od procentowej waloryzacji świadczeń emerytalnych i rentowych to przykłady zmiany percepcji zabezpieczenia społecznego. Wdrażane przez władze publiczne rozwiązania mają coraz mniej wspólnego z metodą ubezpieczeniową i wprowadzają nowe mechanizmy obce dotychczas funkcjonującym ubezpieczeniom społecznym. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie poglądu wskazującego na wygaszanie ubezpieczeń społecznych w Polsce oraz próba eksplanacji nowej metody realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego. W pierwszej części niniejszego opracowania przedstawiono dotychczas znane metody zabezpieczenia społecznego. W drugiej części artykułu autor podejmuje próbę przedstawienia kształtującej się obecnie nowej metody realizacji prawa do zabezpieczenia społecznego. Trzecią część tekstu stanowi przedstawienie zmian w systemie zabezpieczenia społecznego wprowadzanych w latach 2016–2019. Całość wieńczy podsumowanie zawierające argumenty przemawiające za umacnianiem się nowej metody w polskim systemie emerytalnym.

The introduction of Employee Capital Plans, the so-called 13 old-age pensions, as well as a departure from the percentage indexation of retirement and disability benefits are examples of changes in the perception of social security. Solutions introduced by public authorities have less and less to do with insurance methods and introduce new mechanisms foreign to the existing social insurance. The purpose of this article is to provide a view indicating the termination of social security in Poland and an attempt to explore a new technique for implementing the right to social security.