Miejsca zapisane i przemilczane w poezji Ireny Dowgielewicz

Irena Dowgielewicz (ur . 1917 r . w Kijowie) należy do najstarszego pokolenia lubuskich poetów . Jej twórczość rozpatrywana bywa z różnych perspektyw . Dostrzec w niej można tematykę kobiecą, a także sakralną . W swoim artykule koncentruję się przede wszystkim na obrazowaniu miejsca przez lubuską poetkę . Interesuje mnie zarówno topografia, którą autorka Krajobrazu z topolą odczytuje bezpośrednio, jak i rewers miejsca (Kresy Wschodnie, Warszawa), czyli jego ukryty wymiar („Więc milczymy . Stare miasta dźwigamy”) . Innym aspektem poruszanym w artykule jest też afektywny wymiar topografii, który traktuję jako ekspresję emocji ujawnianych wobec miejsca .

Irena Dowgielewicz (born in 1917 in Kyev) belongs to the oldest generation of Lubusz poets . Her literary work is looked upon from different perspectives, as it contains both female and sacral themes . In my article, I attempt to focus on her portraying places . I am interested in topography, which the author of “The Poplar Landscape” understands literally, but also as reversing the place (Eastern borderlands, Warsaw) and referring to its hidden meaning (“So we keep quiet bearing old cities”) . Another aspect I touch upon in the present article is the affective level of topography, which I see as the expression of emotions toward a place .