Z badań nad zjawiskami słowotwórczymi i adaptacyjnymi w „najmłodszej polszczyźnie”

Przedmiot badań stanowią neologizmy wyekscerpowane z internetowego słownika Vasisdas.pl. Przeważająca ich część to formacje słowotwórcze od wyrazów rodzimych. Pozostałą grupę analizowanego słownictwa tworzą zapożyczenia słowotwórcze. Są to w większości neologizmy odangielskie, będące zarówno wynikiem adaptacji, jak i derywacji. Charakterystyczną ich cechą jest forma graficzno-fonetyczna, wynikająca z przejęcia wymowy wyrazu obcego, zapisywanej zgodnie z fonetyczną zasadą polskiej ortografii. Do formacji słowotwórczych o rodzimych podstawach należą także wyrazy slangowe, które są homograficzne i homofoniczne z odpowiednimi wyrazami polszczyzny standardowej lub z profesjonalizmami, ale które trudno uznać za neosemantyzmy. Najwięcej w badanych materiale leksykalnym jest formacji afiksalnych. W ich w budowie najczęściej pojawiają się sufiksy, ale zauważalny jest brak rzeczowników odczasownikowych z formantami -nie, -enie, -cie. Słowotwórstwo okazuje się żywym sposobem pomnażania słownika współczesnej polszczyzny potocznej, a neologizmy w „najmłodszej polszczyźnie” świadczą o inwencji (słowo)twórczej młodych Polaków.

The subject of the research are neologisms selected from the online dictionary Vasisdas.pl. The majority of them are word-formations from native words. The remaining group of the analyzed vocabulary are formations from foreign words, mostly from English, which are both the result of adaptation and derivation. Their characteristic feature is a graphic-phonetic form, resulting from the acquisition of the pronunciation of a foreign word, recorded in accordance with the phonetic principle of Polish spelling. Among word-formations with native foundations, there are also slang words that are homogeneous and homophonic with appropriate words of standard Polish or professional words, but they are difficult to consider as neosemantisms. The lexical material under study has the biggest number of affix formations. In their construction, the most frequent are suffixes, but there is a noticeable lack of nouns derived from verbs with endings -nie, -enie, -cie. The word formation turns out to be a living way of multiplying the dictionary of contemporary colloquial Polish, and the neologisms in the “youngest” Polish language testify to the (word-)creative inventiveness of young Poles.